بررسی رابطه بین توانمند سازی و رفتار شهروندی سازمانی در بین کارکنان معاونت مالی واقتصاد شهری شهرداری تهران

پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است که به شیوه میدانی با استفاده از پرسشنامه انجام گردید. روش جمع آوری اطلاعات این تحقیق کتابخانه ای و میدانی می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، درصد، جداول) و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف- اسمیرنف ، ضریب همبستگی،) استفاده شده و تمام عملیات آماری با استفاده از نرم افزار آماری spss تحلیل می گردند. برای محاسبه نمونه آماری از فرمول کوکران گردیده و نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب می شوند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از دو پرسشنامه استفاده شد. به منظور اندازه گیری توانمندساز ی از پرسشنامه( اسپریتزر 1995) مشتمل بر پنج مولفه معنی داری، خودتعیینی، شایستگی، موثر بودن و اعتماد می باشد. این ابزار توسط عبدالهی( 1384) در ایران هنجاریابی شده و محققان زیادی از آن استفاده کرده اند و در تحقیقات فراوانی روایی صوری، محتوایی و سازه و پایایی این مقیاس گزارش شده است. به منظور اندازه گیری رفتار شهروندی سازمانی از پرسشنامه پودساکف(1990) که مشتمل بر پنج مولفه نوعدوستی،وظیفه شناسی، ادب، جوانمردی و فضیلت مدنی است بهره گیری شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان معاونت مالی واقتصاد شهری شهرداری تهران می باشد. که تعداد آن 500 نفر می باشد. برای برآورد حجم نمونه با ضریب خطای5% و با نرمال در نظر گرفتن توزیع، نمونه ی آماری شامل 109 نفر از کارکنان معاونت مالی و اقتصاد شهری شهرداری تهران است که به صورت تصادفی از بین سطوح مختلف اداری انتخاب می شوند. در ارتباط با فرضیه اصلی و بیشتر فرضیه های فرعی پژوهش و روابـط آنهـا، نتـایج فـوق بـا یافته های پژوهشگرانی چون، رابیاتوال و آگوس (2012)، گیلبـرت، لـنشـاینگر و لیِتـر (2010)، نجفی، نوروزی، خازری، نظـری و دالونـد (2011)، اسـمعیلی، سـیدعامری، قاسـمزاده و سـهرابی (1390)، خالصی، قادری، خوشگام، برهانینژاد و طرسکی (1389) و باقری، زارعی متین و عمیقی (2011)، همخوانی داردسازمانهایی که اهمیت توانمندسازی روانشناختی کارکنان را نادیده میگیرنـد، بـا افـزایش ریسک مخاطرات پیامدهای منفی تصمیمات، عدم پذیرش قوانین و دستورکارها و از ایـن دسـته نمونه ها، موجب کاهش رضایت شغلی کارکنان میشوند (کانگر و کاننگو، 1988). بنابراین، ترویج حس توانمندسازی روانشناختی در کارکنان، کلیدی برای افزایش رضایت شغلی و درنهایت بـروز رفتار شهروندی سازمانی است. برمبنای نتایج پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین معنـاداری روانشـناختی و رفتـار شـهروندی سازمانی، پیشنهاد میشود که مدیران سازمانها با غنی سـازی و جابـجـایی شـغل، پاسـخگـوی نیازهای کارکنان باشند. این عمل به کارکنان احساس ارزشـمندی در کـار، هدفمنـدی و معنـادار بودن را القا میکند. هنگامیکه مشاغل چالش انگیز و معنادار نباشند و کارکنان دچار ابهام نقـش، تضاد نقش و همپوشانی نقش شوند، باور خودکارآمدی شخصی آنان کاهش می یابد.